Micha Simhon en Liat Metzeger uit Israel hadden elkaar (bijna) gevonden en bij het nemen van de foto net het Holifeest meegevierd in Cochin. De traditie is elkaar dan vol te strooien met gekleurd poeder. In Nederland doen de Hindostanen er ook aan. Het DI-team ging er natuurlijk meteen op af in de oudste kleren die beschikbaar waren. Maar we waren te laat, het was gedaan. Dus dit is de beste Holifoto van India. Met Micha 's avonds nog bier gedronken. Hij had na zijn scheiding al zijn spullen in depot gezet en reisde nu voor een appel en een ei door India. Liat niet meer gezien, dus verder geen info

Matthew Woodbury (19) uit Nieuw-Zeeland reist de wereld rond voordat hij in augustus waarschijnlijk als briljante student begint aan zijn medicijnenstudie in de VS. Hij twijfelt echter nog, want al die jaren studeren is wel veel en daarna moet je ook nog eens zo'n 40.000 euro per studiejaar aflossen. Matthew is vooral naar de Sanglavallei gekomen om te wandelen. Hij vliegt straks naar Italie om daar zijn zijn ouders te ontmoeten, die naar de VS zijn verhuisd omdat hun schapenfarm niet zoveel meer opbracht. Op de foto doet Matthew alsof hij een krant in Hindi kan lezen. Enkele woorden Australisch Engels: thingo, gutted (heel kwaad) en Sheila voor meisje.



Jasper Stephens uit Johannesburg (Joburg voor ingewijden) at eerst zijn ijsdessert en pas daarna zijn vegetarische burger in de cafetaria van een 'rotspark' in Chandigarh. Volgens hem was de Sanglavallei om te zoenen zo mooi. Het DI-team heeft zijn advies gevolgd en is niet teleurgesteld. Tijdens het praatje hield Jasper stug zijn zonnebril op, maar voor de foto gaf hij zijn kijkers bloot.

Haar exacte naam is verloren gegaan, maar laten we deze stoere Nederlandse maar Laetitia noemen, want zoiets was het. Op de boot naar de Andaman Islands zag zij kans de halve bibliotheek van het DI-team door te worstelen. Ze had enkele jaren een acupunctuurpraktijk in Australie, maar heeft -teleurgesteld in de Australische volksaard- de zaak verkocht en leert nu Ayurvedische geneeskunde in India.



Althans, Laetitia heeft het plan daartoe. Ze was ook van plan een Enfield motorfiets in India te kopen en die dan mee te nemen naar haar volgende land van vestiging. Welk land dat zou worden, wist ze nog niet.

Hij noemt zich Kirten, dat is zijn Indiase naam, maar zijn echte naam was Roberto. Samen met zijn vriendin Acquila, die eigenlijk ook anders heette, verbleef hij langere tijd in Trivandrum en omgeving om daar dans (Kathakali) en tabla (drums) te studeren, deels gesubsidieerd door de Italiaanse overheid.



Hij bouwde ook het soort drums als op de foto, maar dat kostte erg veel tijd en leverde niet veel op. In gesprekken wijdde hij aan elk detail hij tien zinnen, maar deed dat erg charmant en in een prachtig soort Italo-Engels. Dat stukje duim is hij verloren als kind, toen hij met zijn neefje speelde in de houtzagerij van zijn vader.

Ze kwamen uit Kashmir, waren net getrouwd, zijn van Islamitische huize en waren op honeymoon naar de Andaman Islands. Ze sliepen met enkele andere medepassagiers in dezelfde bootcabine als het DI-team. Omdat ze zo verliefd waren, bood het DI-team spontaan aan een korte fotoreportage van het stel te maken.

Die belofite werd echter de volgende ochtend meteen weer ingetrrokken nadat hij om vijf uur 's ochtends de hele cabine wekte met religieus gezang (gelukkig was hij professioneel tenor), slaan met de deuren, hardop praten, luid tandenpoetsen en al het licht aan knippen. Maar na een beleefde uitbrander van de chef DI was de lucht weer geklaard, streek het hele team over zijn hart en kon de reportage alsnog plaatsvinden. Ze kregen de snapshots mee op CD.

Josefina is door het DI-team genomineerd als bestgeklede toeriste in India. (Onder de jurk komt nog een nauwe broek van dezelfde stof. 'Punjab' heet dit) Haar accent en uiterlijk verraadden het al: ze komt uit Italie, uit de buurt van Venetie. Het DI-team kwam haar tegen tijdens de avondwandeling in de Sanglavallei. Ze had goede tips voor mooie paadjes en reist al enkele maanden door India. Ze is in januari begonnen in Trivandrum, waar ze Maryse heeft ontmoet, de Frans-Canadese waar het DI-team twee weken heeft gebivakkeerd. Goh wat toevallig.



De Amerikaan Franklin Wakefield leidt een reizend bestaan en is een veelsoortig creatief man. Op Bali heeft hij houten bungalows laten maken die hij, als ze zijn 'uitontwikkeld', gaat verkopen aan de duurdere klasse in Californie. Van de handvorm op de foto is het de bedoeling dat ze in groot formaat worden uitgevoerd in graniet door de steenhouwers in Mamallapuram, even onder Madras. Ook heeft hij een multifunctionele doek uitgevonden, die je hoofd op vele manieren kan beschermen tegen de zon en de kou en die tevens kan dienen als slabbe. Frank verbleef evenals het DI-team in het Jungle Resort, Beach no. 7, Havelock, Andaman Islands.

De dames onder op de foto zijn nichtjes. Marie, de linker, woont in Geneve en verhuurt daar appartementen met alles erop en eraan aan tijdelijk in die stad gestationeerde werkers. De rechter, Sophie, woont op Corsica en werkt als luchtleidster op de vlieghaven. Voor hun trip van 10 dagen konden ze kiezen uit Gran Canaria, de Dominicaanse Republiek en het Zwarte Woud. Het werd India. Geen echte backpakkers dus, wel Indiavrienden. Het DI-team is tijdelijk door hen en Andrea versterkt In Pondicherry en Madras.



Rechts op de foto een fles Kingfisher bier, het beste merk in India.

Krishna Kumar was gids in Hampi en kon mooi uitwijden over de ruines daar. Sarah Lapthorne was zijn Engelse vriendin. Zij had onlangs haar man verloren aan een ziekte en was naar India afgereisd omdat ze 'niks te verliezen had'. Het DI-team zou Sarah en Krishna opnieuw ontmoeten op de Andaman Islands, maar zij wisten geen tickets te bemachtigen en onderweg kreeg Sarah ook nog amoebische dysentrie, zo bleek uit emailcorrespondentie.



Krishna had veel weg van Jef Goldblum. Sarahs moeder stelde deze foto zeer op prijs.